An Arab X-mas

Als kind had ik er een godgloeiende hekel aan: Kerst. Over integratie gesproken, dit was het moment in het jaar dat ik me letterlijk buitengesloten voelde. Al mijn vriendjes zaten binnen of waren bij familie 'gezellig' kerst te vieren. In ons huis gebeurde natuurlijk niets - want marokkanen vieren geen kerst...-, buiten gebeurde er niets, alles was dicht en ik was nergens welkom. Mijn haat tegen kerst heb ik lang volgehouden, pas toen ik een jaar of 25 was kwam ik tot het inzicht: if you can't beat them join them! Vanaf dat moment geef ik knallende kerstdiners bij mij thuis, bezoek ik alle kerstfilms die bedoeld zijn om je emoties te beproeven en deel ik spontaan kerstcadeaus uit aan alle mensen die me lief zijn. Deze kerstdiners zijn inmiddels een instituut. Koken is zo'n beetje een van mijn grootste hobby's, maar op voorwaarde dat ik voor veel mensen kan koken. Niets leuker dan 20 mensen aan een lange tafel gedekt met damast, kandelaren, mooi servies en kristallen glazen. Iedereen uit mijn omgeving die met zijn handen in zijn of haar haar zit 'wat doe ik dit jaar weer met kerst' omdat zij ook gedoemd zijn te wachten totdat het over is, zoals ik als kind, is van harte welkom. Ik ben ervan overtuigd dat mijn kerstdiners een van de leukste zijn die er zijn omdat ik de arabische hartelijkheid en gastvrijheid weet te combineren met het verplicht geworden koude commerciele kerstgevoel. Marry Arab X-mas Everyone!!!!